Şehmuz, ilçede kışlık alışverişini yapmış, katıra yükleyip köyüne dönerken, katır bir şeyden ürker ve ayağı tökezlenip uçurumdan aşağıya gider. Şehmuz, malları kurtarmak için hamle yaparken o da peşinden yuvarlanır uçuruma…
Şehmuz, ilçede kışlık alışverişini yapmış, katıra yükleyip köyüne dönerken, katır bir şeyden ürker ve ayağı tökezlenip uçurumdan aşağıya gider.
Şehmuz, malları kurtarmak için hamle yaparken o da peşinden yuvarlanır uçuruma.
Uçurumun tam ortasında can havliyle kuru bir ağacın köküne zor bela tutunan Şehmuz… Aşağı bakar elli metre, yukarı bakar kırk metre… Katır desen uçurumun dibinde cansız… Her taraf kayalardan duvar…
Başlıyor bağırmaya…
“KİSME YOK Mİİİ !??
Dinliyor çaresizce, ama sesine ses veren yok..
Yine bağırıyor, KİSME YOK Mİİİİ !?
Cevap yok yok yok…
Defalarca bağırıyor, ümidi tükeniyor kollarında derman kalmıyor gayri.
Son bir defa yine bağırıyor.
KİSME YOK Mİİ?
Nihayet bir ses duyuyor.
“Ya Şehmuz, işittim sesini, yum gözlerini, bırak ellerini” diyor.
Şehmuz, ağlamaklı bir ses ile soruyor.
Sen kis miiinn?
Yukardan cevap veriyor sesin sahibi..
“Beni nasıl tanımazsın bre melun, ben şıhınız Abdul Talip Ağa…
Bana ŞIH Taho derler, başı darda, işi zorda olanları duyar ve yardımına koşarım.”
Şehmuz, aşağı bakıyor, yukarı bakıyor mümkünü yok ve bağırıyor ..
BAŞKA KİSME YOK Mİİİ?
Şehmuz,katırın neden ürktüğünü asla öğrenemeden kavuşuyor katırına ve mallarına ………….Rahmetli…
Saygıyla kalın..
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)