TUNCER IŞIK Yazdı:OKULLAR AÇILDI

OKULLAR AÇILDI

Zil çaldı. Okullar açıldı…..

Öğrenciler öğretmen ve arkadaşlarına kavuştu……..

Anne ve babalarda koşuşturma başladı…

Sabah çocuklarını okula hazırlayıp yollamak…

Anne ve babalar çocuklarına nasihat vermeye başladılar..

Uslu çocuk ol, arkadaşlarınla iyi geçin..…

Öğretmenini ve büyüklerini dinle…..

Şöyle yapar isen iyi çocuk……

Böyle yapar isen de kötü çocuk olursun…..

Anne babalar sürekli kendilerini örnek gösterirler..

Ben senin yaşında der iken………

Filancanın çocuğu çok akıllı ve başarılı…..

İşte sen de onun gibi ol..

Bıkmadan usanmadan sürekli sabah akşam….

Anne ve babalar sürekli konuşurlar…

Bir kerecik olsun çocuklarına konuş demezler..

Çocuklar da boynu bükük sürekli dinlerler.. …

*

Çocuklarını konuşturmayan anne ve babalar…

Sizlere bir müjdem var….

Konuşturmadığımız çocuklarınız bir araya geldiler…

Ve de sizlere anne ve babalara mektup yazdılar….

Lütfen bir de çocuklarınızı dinleyin..

*

“Sevgili Anneciğim ve Babacığım;

Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirseydim.

Size şunları söylemek isterdim….

Sürekli bir büyüme ve değişim içindeyim…

Sizin çocuğunuz olsam da ayrı bir kişilik geliştiriyorum…..

Beni tanımaya ve anlamaya çalışın……

Deneme ile öğreniyorum.

Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz…

Oyunda, arkadaşlıkta uğraşlarda özgürlük tanıyın…

Beni her zaman her yerde koruyup kollamayın……

Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem…

Daha iyi öğrenirim…

Bırakın kendi işimi kendim göreyim.

Büyüdüğümü nasıl anlarım….

Büyümeyi çok istiyor olsam da ara sıra yaşımdan küçük…..

Davranmaktan kendimi alamıyorum.

Bunu önemsemeyin……

Ama siz beni sürekli şımartmayın…

Yoksa hep çocuk kalmak isterim…

Bir de her istediğimi elde edemeyeceğimi çok iyi biliyorum.

Ancak siz sürekli verdikçe almadan edemiyorum.

Bana yerli yersiz söz de vermeyin…..

Sözünüzü tutmayınca sizlere güvenim azalıyor….

Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin…

Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın……

Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini..

Beğendiğimi söyleyemem.

Ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum…

Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor…

Hem de bundan yararlanmadan edemiyorum…

Beni öğütlerinizden çok…

Davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın…..

Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz..

Bunları çabuk unuturum….

Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek..

Beni yaralar, ürkütür…

Çok konuşup çok bağırmayın….

Yüksek sesle söylenenleri pek duymam….

Yumuşak ve kesin sözler, bende daha iyi iz bırakır….

“Ben senin yaşındayken….”

Diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım…

Biliyorum ara sıra sizi üzüyor…

Belki de sizi düş kırıklığına uğratıyorum….

Bana verdiklerinizin yanında benden istediklerinizin..

Çok olmadığını biliyorum…

Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldi ise..

Bir çoğundan vazgeçebilirim..

Yeter ki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın..…

Benden” örnek çocuk” olmamı istemezseniz…..

Bende sizden kusursuz anne baba olmanızı istemem..

Sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter……

Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi…..

Ama seçme hakkım olsa idi…..

Sizden başka kimsenin çocuğu olmak  istemezdim”

Sevgilerle çocuğunuz…

Ben değil çocuklarınız sizlere seslendi..

Benden söylemesi..

 

Not; Bu mektubu “Pulsuz Dilekçe” adıyla

Atalay Yörükoğlu yazdı….

YanıtlaTümünü yanıtlaYönlendir