14 Mayıs seçimlerinde mecliste; ülke tarihinin etnik, mezhepçi ve kurucu felsefeye karşı duruşu olan iktidar kanadı ve yine etnik, mezhepçi ve kurucu felsefeyi savunamayan en pasif muhalefet kanadı oluştu. 28..
14 Mayıs seçimlerinde mecliste; ülke tarihinin etnik, mezhepçi ve kurucu felsefeye karşı duruşu olan iktidar kanadı ve yine etnik, mezhepçi ve kurucu felsefeyi savunamayan en pasif muhalefet kanadı oluştu.
28 Mayıs’ta ise bu her iki kanadın temsilcileri cumhurbaşkanlığı için yarıştı. Sonuç mu?
Her ne kadar öyle Erdoğan taraftarlığı kazandı ya da Erdoğan karşıtlığı kaybetti gibi görünse de aslında kazanan ne iktidar, kaybeden de ne muhalefet oldu. Gerçek kazanan ‘’Böl ve Yönet’’ çiler, kaybeden de ülke oldu. Kısaca ‘’kurucu felsefe’ oldu. Bu sonuç kurucu felsefeye karşı açılmış yüz yıllık savaşın geldiği noktadır.
İki kutba ayrılmış ülkede kazanan ittifak sevinç çığlıklarıyla kaybeden ittifaka küfürler, hakaretler yağdırırken, kaybeden ittifak ta kendi içinde kaybetmenin faturasını kimlere keseceğinin şaşkınlığı içindeydi.
Bu ayrışmayı sokaklara çıktığımızda, mahalleleri gezdiğimizde insanların davranışlarında, giyim kuşamlarında çok daha net gözlemleyebiliyorduk. İşte, Atatürk’ün yaratmak istediği ‘’Çağdaş ve Tam Bağımsız’’ ülkenin fotoğrafı! Peki, ülke niye bu duruma geldi?
‘’Böl ve Yönet’’ yöntemiyle. Bu yöntem yüz yıl önce İngiltere ve Rusya arasında oynanan “Büyük Oyun” ve yüzyılın son çeyreğinde, ABD ve Rusya arasında oynanan “Yeni Büyük Oyun” kısaca emperyalizmin BOP stratejisi olan Orta Doğu ülkeleri üzerindeki sosyal dengeleriyle kurgulanan oyunla.
Hani Erdoğan’ın savcısıyım, Baykal’ın da avukatıyım dediği oyun var ya, aynen öyle. Körfez savaşlarıyla başlayıp, Irak müdahalesi ve Arap Baharı senaryolarıyla devam ederek bu güne kadar ülkede iktidarıyla muhalefetiyle rol aldığımız oyunla. Kısaca geçmiş yüz yıllardan beri uygulanan demokratik girişimler bahanesiyle otoriter hükümetlerin oluşturulduğu ‘’Yeni Büyük Oyun’’la. İşte bu son seçimlerdeki sonuçta bu sentezinin bugün can bulmuş halidir.
O nedenle, “Böl ve Yönet” anlayışı büyük güçlerin küçük vuruşlarla iç politikayı yönlendirerek rejim değişikliklerine neden olma çabalarıdır. Ki, 2017 Anayasa oylamasıyla değişen rejim, Türkiye’ye bu oyunla verilmiş son şekildir. Başrol oyuncuları da hem iktidar hem de muhalefet partilerinin olduğu da gerçektir.
14 Mayıs ve 28 Mayıs seçimlerine bu gözle baktığımızda geldiğimiz nokta ülke insanının yüzde elli yüzde elli bölümmüş durumda olmasıyla çok daha iyi anlaşılacaktır. Bu bölünme yüzyılın son çeyreğinin eseridir. Dindar ve kindar nesille kurucu felsefeyle yetişmiş neslin ayrışmasıdır. Aslında kuruluştan bu güne kadar kurucu felsefeyle, kurucu felsefeye karşı olan tarikat ve cemaatlerin hesaplaşmasıdır. Sonuç olarak kurucu felsefenin iki kutuplu bir yapıya büründürülerek otoriter klanların politikayı yönlendiriyor olmasıdır.
O nedenle bırakalım karşımızdaki yüzde ellilik kutbu suçlamayı. Bırakalım onlara hakaret etmeyi. Yapılması gereken biz nerede yanlış yaptık ona bakmalıyız. Onu da çok net bir şekilde kurucu felsefenin mimarı olan Atatürk 1931 yılında bu günkü seçimlerde ne yapacağımızı bizlere açıkça tarif etmiş.
“Ülkenin ve inkılâbın içeriden ve dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı korunması için bütün milliyetçi ve cumhuriyetçi güçlerin bir yerde toplanması gerekir.”
Eğer biz bu söylem üzerine Cumhuriyet değerleri ve Atatürk üzerinde ittifakı kurgulayabilseydik, bu gün
’’Çağdaş veTam Bağımsız Türkiye”yi gerçekleştirmek üzere ikinci yüzyıla yürüyor olacaktık.
Ancak yinede, Mustafa Kemal Atatürk’ün;
‘’Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim ‘’ diyerek ‘’Kemalist’’ damarların örgütlenerek kurucu felsefeye ve kurucu partisine sahip çıkmalıdır.
Bu görev de ancak, sürekli ELEŞTİREREK değil ÜRETEREK , OTURARAK değil başarıncaya kadar ÇALIŞARAK, eşitlik ve dayanışma içinde yenilmez CHP’liler ile gerçekleşecektir. O halde haydi beraberce yürümeye…
Ersin Ertürk – Eskişehir – 30 Mayıs 2023
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)